Pieter Faes

Pieter wordt geboren op 24 februari 1697 in Sint Annaland. Hij groeit met broers en zussen op in het gezin van Isaak Faes en Grietje van Heesteren. Van de problemen van zijn ouders met de kerkenraad en de dronkenschappen krijgt hij hooguit het geruzie erover van zijn vader en moeder mee. Toen hij het door kon gaan krijgen, beterde zijn vader het leven. Als Pieter zeven jaar is, overlijdt zijn vader waarvan in het dorp zoveel verhalen nog de ronde zullen doen. De rustige laatste paar jaren hebben niet alles uit kunnen wissen en voor menigeen zal hij wel altijd de dronkenlap gebleven zijn. Een half jaar later wordt een broertje geboren; hij krijgt de naam Isak, naar zijn vader. Een paar jaar later, december 1706, overlijdt ook de moeder van Pieter. Hij is tien jaar en nu al wees en wordt opgenomen in het gezin van tante Berbara en oom Joos. Hij woont niet langer op de hofstee aan de Voorstraat met de schuur en de boomgaard, die wordt het het volgende jaar wordt verkocht.
De winter van 1709 is dramatisch koud en lang. Veel plaatsen maken melding van doodgevroren inwoners en van chirurgijnen die druk zijn met het amputeren van bevroren ledematen. Dagenlang komen mensen tijdens de koudste dagen nauwelijks buiten en proberen ze zich in de beschutting van hun huis warm te houden. In de huizen van de burgerij met de goed verwarmde vertrekken, is het wel te doen, maar vooral op het platteland wordt erg geleden onder de kou. Vogels en vissen sterven massaal en vee crepeert in de stallen. De grote rivieren en zelfs de zilte Zuiderzee zijn geheel bedekt met dik vast ijs. Over water is maandenlang geen vervoer mogelijk en de verijsde wegen zijn door de afwisseling van strenge vorst, veel sneeuw en regen nauwelijks begaanbaar. Zeker is dat op de al niet geweldige oogst van vorig jaar, dit jaar een slechte oogst zal volgen en dat de voedselprijzen zullen stijgen. Tot ver in maart zijn de rivieren met ijs bedekt en dan, zoals zo vaak na een lange winter, worden polders langs de rivieren bedreigd door het wassende water. Meerdere dijken breken door, waarna het water de polders kolkend in loopt. Maar ook lange winters gaan voorbij, en zijn uiteindelijk niet meer terug te vinden, behalve dan in de kolken achter de herstelde dijken.   
In 1712 wordt in de Voorstraat weer een mooi pand neergezet met een  klokgevel. Het past helemaal bij de sfeer van de deftige straat en helpt met alle andere nieuwe huizen de verwoestende brand van twintig jaar geleden vergeten.
Pieter trouwt op 10 maart 1720 met Christina de Min. Ze blijven in Sint Annaland wonen waar op 8 december zoon Isak wordt geboren en ruim een jaar later dochter Adriaantje. Op 26 mei 1726 laten Pieter en Christina hun zoon Jan dopen.
De economie komt steeds meer onder druk te staan. De boel is stil aan het vallen doordat de rijke bovenlaag niet langer in de economie investeert, maar met de verdiende centen landgoederen aan laat leggen en zich erop terugtrekt. De kritiek op deze houding neemt toe. En er worden oorzaken gezocht voor de neergang, de werkeloosheid en de verarming.
Het komt door al het gesodemieter in het land. Figuurlijk en letterlijk, zo klinkt het steeds harder. Homoseksueel gedrag wordt de laatste tijd om die reden hard aangepakt. Tientallen zijn er inmiddels voor veroordeeld en in het openbaar geëxecuteerd. 

Er is de laatste jaren veel te weinig gedaan aan onderhoud van de paalwerken die de dijken beschermen tegen verval. En nu is het te laat en blijken paalwormen de zo nodige bescherming te hebben opgevreten en verzwakt.
Pieter is 34 als in 1731 dochter Pieternella wordt geboren. Drie jaar later opnieuw een dochter, de vierde. Zij krijgt de naam Elizabeth. Begin september 1736 weer een zoon. Ze noemen hem Isak, net als hun eerste kind dat hen al zo snel ontvallen was. Het erop volgende jaar overlijdt Pieter, veertig jaar oud. Zijn achterblijvende kinderen zijn jong: Adriaantje is zeventien, de kleine Isak nog geen jaar. Bij de weeskamer wordt vastgelegd dat Christina in het volle bezit blijft van de boedel en dat zij de verplichting heeft de kinderen te onderhouden en te doen leren. 
Christina is nog relatief jong. Ze trouwt na ruim een jaar op 29 december 1738 met Marinus Bulstrate en nadien nog twee keer. In 1757 met Jacob van Dongen en in 1763 met Marinus van 't Hof.